Zamek Drahim w Starym Drawsku
W przesmyku między jeziorami na sztucznym wzniesieniu był gród plemienia Drawian, który spalił Bolesław Krzywousty w czasie wyprawy na Pomorze. W 1286 roku tamte tereny były oddane w lenno zakonowi Templariuszy, który założył swoją komandorię w Czaplinku. Po rozwiązaniu zakonu Templariuszy w 1312 roku ich majątek w komandorii Czaplineckiej zagarnęli przejściowo margrabiowie brandenburscy, a ostatecznie w 1345 roku przejęli go Joannici.
Początkowo Zamek Joannitów Drahim w Starym Drawsku był budowlą drewnianą zbudowaną w miejscu dawnego grodu. Lokalizacja była znakomita, wąskie przejście między jeziorami sprzyjało obronie, a obok przebiegał handlowy szlak solny. W latach 1360-1366 Joannici zbudowali zamek murowany na planie czworoboku z jednym budynkiem mieszkalnym od południa, ale bez wieży. Mury bez okien w części mieszkalnej miały prawie 11 metrów wysokości, w pozostałych skrzydłach mury z hurdycjami miały niespełna 8 metrów. Zamek otoczony był fosą.
W 1368 roku ziemia drawska dostała się pod panowanie Kazimierza Wielkiego, który pozostawił Joannitom dotychczasowy majątek w formie lenna. Joannici nie byli lojalni wobec Polski, więc w 1407 roku zamek zajął Władysław Jagiełło i osadził w nim królewskiego starostę. Dodatkowym powodem była chęć utrudnienia przejścia posiłków z Nowej Marchii do Państwa Zakonu Krzyżackiego w przypadku wojny z Krzyzakami. W 1657 roku Jan Kazimierz oddał ziemię drawską elektorom brandenburskim w zastaw, a w 1668 roku została wcielona do Brandenburgii. Zamek wzmocniono budując cztery bastiony. W 1758 roku w czasie wojny siedmioletniej zamek zniszczono w wyniku ostrzału i od tego czasu pozostaje w ruinie.
Obecnie zamek jest w rękach prywatnych, udostępniony do zwiedzania. Na dziedzińcu atrakcja turystyczna w postaci repliki średniowiecznej osady.
