Zamek w Liwie
Średniowieczny Liw położony był na wschodnich krańcach księstwa mazowieckiego, dlatego dla ochrony brodu na rzece Liwiec już w XII wieku zbudowano gród w widłach rzeki Liwiec i Miedzianka. Była to drewniano-ziemna warownia na skrawku ziemi umocnionym palami. Murowany zamek w Liwie został zbudowany na przełomie XIV i XV wieku z polecenia księcia Janusza I Starszego, w tym samym okresie co zamek w Czersku.
Zamek Liw zbudowano na planie kwadratu o boku ok. 33 metry, po zniwelowaniu wałów starego grodu i wzmocnieniu terenu palami dębowymi. Mury miały wysokość około 8 metrów, zbudowano je z cegły na kamiennej podmurówce. W zachodniej części muru wzniesiono otwartą basztę bramną, do której prowadziła droga przez most zwodzony i groble po bagnistym terenie. Zamek ukończono już po śmierci księcia Janusza, podwyższając mury do wysokości zakładanej w planach i wykonując blanki. Zbudowano dwa budynki: Dom Duży i Dom Mały, przyległe do murów, dzisiaj już nieistniejące. Zamek był mały, więc część budynków gospodarczy zbudowano wzdłuż grobli na palach, tworząc niewielkie podzamcze, tzw. Przygródek.
Na początku XVI wieku księżna Anna rozbudowała zamek, podwyższając mury i zamykając basztę od strony dziedzińca. W połowie XVI wieku Bona Sforza ponownie rozbudowała zamek, podwyższając wieżę bramną i Dom Duży. Po włączeniu księstwa mazowieckiego do korony znaczenie militarne zamku w Liwie zmalało, a zamek podupadł. Szwedzi zniszczyli go trzy razy: w 1656, 1700 i 1703 roku. Po tych zniszczeniach zamku nie odbudowywano. Na miejscu Domu Dużego postawiono drewniany budynek kancelarii starostwa, a w 1782 roku na miejscu Domu Małego zbudowano murowany dwór, który przez pewien okres był siedzibą starostwa i sądu ziemskiego.
Po odzyskaniu niepodległości zamek był w ruinie, a podejmowane próby remontu nie przyniósłszy znaczących rezultatów. Paradoksalnie dość dużej odbudowy dokonali Niemcy w latach 1942-1944, przekonani przez Otto Warpechowskiego o krzyżackim rodowodzie zamku. Mistyfikacja wyszła na jaw, Warpechowski musiał się ukrywać, ale zdążył uzupełnić wyrwy w murach, wieżę przykrył dachem, zbudował stropy. A wszystko na koszt III Rzeszy. Odbudowę zamku ukończono w 1961 roku, a 2 lata później powstało muzeum oręża polskiego.
Z zamkiem w Liwie związanych jest kilka legend: O Żółtej Damie Zamkowej, o zatopionych armatach szwedzkich, o diable co złota pilnował. Na zamku w Liwie organizowany jest Międzynarodowy Turniej Smaków promujący tradycje kulinarne regionów, przez które przebiega szlak turystyczny pn. Wielki Gościniec Litewski, dawniej trakt handlowy. Co roku organizowany jest również turniej rycerski – nie tylko walki pieszych i konnych zbrojnych, ale również warsztaty rzemiosła histrycznego, średniowieczny jarmark, konkurs strojów i inne atrakcje.
