Pałac Branickich w Białymstoku
Osada w miejscu pałacu istniała juz w XVI wieku, na miejscu istniał też dwór sekretarza królewskiego Mikołaja Raczkowicza, a od XVI wieku zamek. Po potopie szwedzkim zamek w Białymstoku z przynależnymi dobrami otrzymał Stefan Czarniecki, który przekazał je córce Katarzynie Aleksandrze, żonie Jana Klemensa Branickiego. Zamek został siedzibą Branickich (herbu Gryf).
Stefan Mikołaj Branicki pod koniec XVII wieku zlecił przebudowę zamku w barokowy pałac, a kolejne rozbudowy prowadzono etapami w Wieku XVIII. W czasie zaboru rosyjskiego pałac i otoczenie zdewastowano i ograbiono z wyposażenia. Po I wojnie światowej pałac był siedzibą wojewody. Po II wojnie światowej zniszczony przez Niemców i Rosjan, odbudowany w latach 1946–1960. Pałac jest siedzibą rektoratu Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.