Zamek Stary Książ
Niedaleko zamku Książ, po drugiej stronie wąwozu przełomu Pełcznicy są ruiny zamku Stary Książ, które wyglądem przypominają pozostałości zamku średniowiecznego. W rzeczywistości są to ruiny zamku zbudowanego przez Hochbergów pod koniec XVIII wieku. Przez długie lata w naszej świadomości obiekt funkcjonował jako sztuczne ruiny, chociaż faktycznie budowla nie była budowana jako ruiny tylko jako średniowieczny zamek. Co więcej, w latach 90-tych XX wieku przeprowadzono badania archeologiczne, które wykazały, że Hochbergowie zbudowali swój romantyczny zamek na fundamentach i murach dawniej istniejącego zamku średniowiecznego.
Badania archeologiczne wykazały również istnienie grodu na wzgórzu nad wąwozem – przełomem Pełcznicy, na lewym brzegu rzeki. Murowany zamek zbudował tu piastowski książę Bolko I Surowy, ten sam, który zbudował pobliski zamek Cisy i Książ. Zamek górny usytuowany był tuż nad wąwozem i od podzamcza był oddzielony suchą fosą wykutą w skale (fosa szeroka na 20 metrów i głęboka ok. 4,5 metra). Podzamcza były dwa, na terenie pierwszego podzamcza znaleziono relikty fundamentów budynków zabudowy wewnętrznej.
Od 1290 roku zamek był siedzibą księcia Bolka I Surowego i długie lata pełnił ważną rolę w systemie obronnym księstwa świdnicko-jaworskiego. PO śmierci Bolka II Małego, a później jego małżonki Agnieszki, księstwo świdnicko-jaworskie przeszło w ręce Czech. Granice państwowe uległy przesunięciu, a graniczne warownie byłego księstwa straciły na znaczeniu. Zamki sprzedawano rycerstwu i tak stało się z zamkiem Stary Książ.
W 1428 roku zamek został zdobyty i splądrowany przez husytów w czasie rejzy na Dolny Śląsk. W latach późniejszych zamek był siedzibą raubritterów – rycerzy rozbójników, co było w owym czasie dość popularnym zajęciem rycerzy na Dolnym Śląsku. Oczywiście po pewnym czasie działalność rycerzy rabusiów zaczęła uwierać bogacącym się miastom, które po prostu zaciągnęły własne wojska, zdobyły i zniszczyły zamek Stary Książ (podobnie stało się z zamkiem Bolczów). Opuszczony zamek dość szybko popadł w ruinę i od XVI wieku był nieużytkowany.
Pod koniec XVIII wieku ruinami zamku Stary Książ zainteresował się właściciel pobliskiego zamku Książ, Jan Henryk VI Hochberg. Z jego polecenia w latach 1794-1797 architekt Christian Tischbein przebudował stare ruiny na modne w tamtych czasach romantyczne ruiny, a w zasadzie zamek stylizowany na średniowieczny zamek gotycki, urządzając również jego otoczenie. W zamku tym Hochbergowie podejmowali gości, urządzano turnieje rycerskie, zabawy. W pewnym okresie w zabudowaniach zamku Stary Książ funkcjonowała gospoda oraz wystawy militariów. Nowy zamek Stary Książ został otoczony fosą i zewnętrznym murem obronnym, a wjazd na teren zamku odbywał się przez bramę z dwiema wieżyczkami. Po zamkową kaplicą odnaleziono loch pochodzący ze średniowiecznego zamku. Z kaplicy krużgankiem dochodziło się do budynku głównego z wieżą. W głównym budynku była między innymi sala reprezentacyjna, sale sypialne i zbrojownia. W budowie wykorzystano barokowe i renesansowe elementy ozdobne z pałacu w Trzebieniu (od 1727 roku należał do Hochbergów) i wielu innych budowli. Z zamku Stary Książ przez mostek nad wąwozem było przejście na zamek Książ.
Istnieją przesłanki, że w czasie II wojny światowej Niemcy prowadzili w zamku Stary Książ jakieś badania w ramach projektu Chronos nad bronią die Glocke (Dzwon), ale brak na to jednoznacznych dowodów. W 1945 roku zamek Stary Książ spalili żołnierze Armii Czerwonej i od tego czasu zamek jest w ruinie. W jakim jest stanie, widać na zdjęciach. Dopiero pod koniec XX wieku ustalono, że wcześniej w tym miejscu istniał średniowieczny zamek piastowski.
