Pałac w Pławniowicach
Pławniowice zostały założone na początku XIV wieku, a właścicielem był Marcus de Plawniowitz. Pod koniec XIV wieku w Pławniowicach istniała warownia obsadzana przez wojska polskie, które prowadziły kampanie przeciwko Władysławowi Opolczykowi. To była właśnie budowla znana jako zamek w Pławniowicach.
Po kilkukrotnej zmianie właścicieli majątek trafił do rodziny von Stechow, a poprzez małżeństwo i dziedziczenie od 1798 roku Pławniowice należały do rodziny Ballestremów, wywodzącej sie z Włoch.
Pierwszy pałac został zbudowany w 1737 roku, a obecny zbudowano na tym samym miejscu w latach 1882-1885. Pałac w Pławniowicach jest budowlą trzyskrzydłową z litej cegły, w konwencji stylu północnoniemieckiego (połączenie neomanieryzmu niderlandzkiego oraz romantyzmu eklektycznego). W południowo-zachodnim skrzydle urządzono kaplicę, która była kościołem parafialnym i jest użytkowana do dzisiaj. Obok pałacu zbudowano tzw. Dom Kawalera („Kavalier Haus”), przeznaczony początkowo dla syna właściciela, później dla gości.
Pałac przetrwał wojnę, ale został zdewastowany i rozgrabiony. Na przełomie XX i XXI wieku pieczołowicie odrestaurowany. Obecnie funkcjonuje jako Ośrodek Edukacyjno-Formacyjny Diecezji Gliwickiej Zespół Pałacowo-Parkowy Pławniowice.
